Dag 6

Hallo allemaal,

Ik begin al een beetje de volgorde van de dagen door elkaar te halen. Dat is een goed teken!

Op dag 4 ben ik aangekomen in Vila do Conde. Op de slaapzaal lagen mensen uit Denemarken, Porto Rica, Frankrijk, Nederland ook iemand, België. Die avond heb ik heel gezellig gegeten met twee vrouwen uit Nederland en een uit Denemarken.

De volgende ochtend heb ik een stukje samen gelopen met een Nederlandse en daarna namen we afscheid en ging ieder haar weg. We hadden dat afgesproken, vinden het gezellig samen op te lopen maar niet de hele dag. Die vrijheid heeft iedereen op de Camino.

Het was fantastisch weer, nog steeds trouwens.

Prachtige vlonderpaden langs de zee, blauwe lucht, nog best hoge golven, lekkere zeewind.

Ik houd me nog steeds aan 10 tot 12 km per dag, het gaat heel goed met mijn knie en voet.

Ik was al tegen 13 uur bij de volgende herberg, die lag aan de boulevard in een klein rustig dorpje, er was een terras verderop, dus de middag ging aangenaam voorbij.

Bij het inchecken trof ik een Zwitsers echtpaar, zij klein en vriendelijk, hij groot en stuurs. Je vraagt elkaar waar je vandaan komt en waar je die ochtend gestart bent. Hij vond dat ik maar erg weinig gelopen had, zei dat zijn vrouw een nieuwe knie heeft en alles kan, terwijl zij vriendelijk lachend op het litteken op haar knie wees. Tja, wij zouden zeggen "feest ermee!".

Zo veel mensen, zo veel zinnen. De een heeft de hele Camino tot op de dag gereserveerd, weet van alle plaatsen of er openbaar vervoer is, de ander weet nog niet waar hij morgrn zal slapen.

Grappig is dat!

Ik ging naar een pizzeria en toen kwamen drie Duitse vrouwen binnen die ook in dezelfde herberg zaten. Ze kwamen bij me zitten en zo had ik weer een gezellige avond.

Vandaag ongeveer 12 km naar Esposende. De route ging wat weg van de kust, door landbouwgebied, door bos. Toen ik asmkeam in Fão ( daar heb ik vorig jaar geslapen en het was toen feest), speelde de fanfare voor de kerk en gingen ze in formatie spelend het dorp in. Het is weer feest, weer hing overal feestverlichting.

Ik hen gepauzeerd in het restaurant waar ik vorig jaar gegeten heb. En net als toen kreeg ik (En andere pelgrims die daar zaten) een beschilderd steentje. Die eigenaar geniet zichtbaar van de pelgrims. Ik ontmoette daar een hele leuke jonge Duitse, we hebben erg gezellig gepraat en (meestal horen ze wel dat ik geen Duitse ben), ze was stomverbaasd toen ze dus ontdekte dat ik Nederlands ben. Dat komt niet zo vaak voor, toch wel leuk. Ze heeft in Leiden en Nijmegen gestudeerd, veel gereisd, erg leuk om allemaal te horen. We vonden het allebei jammer dat zij verder ging lopen dan ik, dus we zullen elkaar niet meer tegenkomen. Zo gaat dat, maar ik houd me voorlopig toch echt nog aan minder kilometers!

Zo, dat was het weer voor nu. Tot de volgende keer en veel groetjes, Dimphy