Dag 20 in Caldas de Reis

Hallo allemaal,

Twee dagen geleden schreef ik dat ik een kamer voir mezelf had en hoopte dat er niemand bij zou komen. Nou, dat is gelukt! Het was een heerlijk bed, dus ik heb uitstekend geslapen.

De volgende ochtend door de nog lege stad (zondag) Pontevreda gelopen en verder naar Portela. Het was een mooie route, veel door bos.

In de bossen zijn veel eucalyptusbomen. Ze ruilen heerlijk, maar eigenlijk horen ze hier niet thuis. In het verleden aangeplant, breiden ze zich enorm uit. Men is daar niet blij mee.

Het is weekend en vandaag maandag 1 mei. Dat was deze dagen wel te merken. Zaterdag liepen er veel groetjes Spanjaarden met een dagrugzak een stukje van de Camino. Zelfs hele families, met 5 of 6 naast elkaar op het pad. En de monden stonden geen moment stil! En als de voorste lopers te ver vooruit waren, werden ze letterlijk terug gefloten of luidkeels terug geroepen. Op picknickplaatsen werd gepauzeerd, ondertussen waren koelboxen vol eten en drank afgeleverd.

Vandaag en gisteren waren er heel veel mountainbikers op het pad. Ze racen je voorbij, als je geluk hebt roepen ze iets als ze vlakbij zijn.

Dat was echt niet prettig. Ik liep maar standaard echt aan de zijkant, dat was het veiligst.

Gisteren ben ik dus naar Portela gelopen. In deze herberg was ik nu voor de 3e keer en ik werd herkend. Daar weer leuke mensen getroffen. ' s Avonds hebben we aan lange tafels buiten een simpele voedzame maaltijd gegeten na eerst een welkomstwoord door Pedro. Hij vertelde dat ze in deze herberg het caminogevoel, het samen onderweg zijn zo belangrijk vinden en hun eigen sfeer creëren.

Eerder heb ik verteld dat ik iemand uit Uden heb ontmoet en dat haar zus een foto zou hebben van de kleuterschool. Die foto heeft ze mij doorgestuurd. Ik zou snoepjes uitgedeeld hebben, weet dat zekf niet meer. Maar ik zie wel dat er begerig gekeken wordt.

Vandaag 11 km naar Caldas de Reis. Weer een mooie route ( wel dus erg veel mountainbikers), mooi weer.

Ik kwam aan in de herberg en werd ook hier herkend. De hospistalera (degene die de herberg runt) kwam meteen uit haar kantoortje en gaf me een dikke knuffel.

Zojuist kreeg ik een app van twee Deense vrouwen, we gaan samen eten.

Zo, dat was het weer voor nu, veel groetjes en tot de volgende keer, Dimphy