Dag 16 in Mos in Spanje

Hallo allemaal,

Als ik verslag begin, vul ik steeds in in welke plaats ik ben. Maar volgens mij zien jullie dat niet, dus zet ik het er voortaan bij.

Na de heerlijke maaltijd, gekookt door de Zwitserse in Griekenland wonende moeder en dochter was het meteen 'Hüttenruhe'.

De volgende morgen hebben we gezamenlijk ontbeten. Er lag van alles in de koelkast, eitjes gekookt en dat alles tegen Donativo. Dat wil zeggen: betaal ervoor wat het je waard is. Er staat een kistje in de keuken daarvoor.

En daarna weer richting de rivier om het pad daarlangs verder te volgen. Ik kwam langs de jeugdherberg waar ik vorig jaar geslapen heb en daar zag ik de 2 Duitse vrouwen die ik eerder ontmoet heb. Er stond een taxi voor ze klaar, ze vroegen of ik mee wilde rijden naar Tui, maar nee, écht niet!!!

De route langs de rivier de Minho was nog mooier dan de dag ervoor. En weer nauwelijks andere wandelaars of fietsers. Echt heerlijk om te lopen en prachtig!

Tegen het eind trof ik in een barretje de twee Duitse vrouwen uit de vorige herberg en gezamenlijk hebben we het laatste stukje naar de volgende herberg gelopen. Weer een zeer aangename herberg, pas sinds 2021. Het echtpaar dat de herberg runt, heeft het huis op hun eigen Caminotocht gezien. Het was een ruïne. Ze hebben hun banen opgegeven, het huis prachtig verbouwd en de herberg begonnen. 's Avonds buiten aan een lange tafel pelgrimsmenu gegeten. En de volgende ochtend een eenvoudig en lekker ontbijtbuffet. Was ook weer een goede keuze.

En weer op pad, naar Tui in Spanje. Eerst door Valença (Portugal) , de brug over de rivier oversteken en dan sta je in Spanje.

In Valença haalde een groepje jonge Spanjaarden mij in. Plotseling stond een meisje stil, vroeg of ik alleen liep en vroeg of ze een foto mocht maken. Want, zo zei ze, " U bent al zo oud....ohoh...nee...Ik bedoel het positief..."

De klok weer een uur vooruit. Op de grens kwam een Tsjechische tegen met haar 1-jarig zoontje in de kinderwagen. Zelf droeg ze een rugzak. Zo dapper, maar het viel haar niet mee, zei ze.

In de herberg in Tui ben ik al eerder geweest. Het was dag 14 en pas de 2e keer dat ik alleen gegeten heb, maar toen ik nog een rondje door het stadje liep, zag ik plotseling iemand zwaaien: een van de mensen uit de herberg twee dagen geleden. Dus nog maar een wijntje gedronken en zijn indrukwekkende levensverhaal gehoord.

De volgende dag trof ik onderweg 2 Belgische vrouwen die de vorige avond in de herberg gezien had. Stukjes samen gelopen. De route was prachtig en ging grote stukken door bos.

Ik nam de afslag naar Casa Alternativo. Al veel over gehoord, dat wilde ik nu meemaken. Het was een belevenis! Een Belg runt de herberg, heeft inderdaad een alternatieve sfeer gecreëerd. Kookt voor de 10 pelgrims die hij kan herbergen, buiten eten aan een ronde tafel onder een soort koepeltentdak, er staat een boomhuis, er zijn hangmatten. 's Avonds gaat een grote vuurbak aan. Vanmorgen om 7 uur (nog donker)ontbijt buiten met kaarslicht. Echt bijzonder en sfeervol!

Vandaag 14 km gelopen naar Mos. Het eerste stuk weer door bos, mooie route! In de loop van de dag werd het écht heet. Het is dus ondertussen niet meer bewolkt zoals eerder deze week.

Gelukkig gaat het nog steeds goed met mijn knie. Langzamer en minder kilometers lopen, dat werkt goed!

Dat was het weer voor nu. Tot de volgende keer weer en veel groetjes, Dimphy